Kleine dingen, grote impact

Margriet (is niet haar eigen naam) kwam bij mij terecht omdat ze graag meer zelfvertrouwen wilde ontwikkelen. Kleine dingen hadden grote impact op haar en maakten haar onzeker. Hierdoor kreeg ze vaak problemen met haar omgeving. Ze voelde zich steeds minder begrepen en voelde zich daardoor onzeker. Ze wilde dat ze onzichtbaar was.

Zelfvertrouwen

Het lag volgens haar aan haar zelfvertrouwen waardoor zij weer terugviel in haar eetproblematiek. Dus het punt om aan te werken. Dat was volgens haar nu meer dan nodig want zij had voortdurend problemen met haar ouders. Zij begrepen haar niet en luisterden niet naar haar. Met zelfvertrouwen zou het  haar wel lukken dat haar ouders naar haar zouden gaan luisteren.

Er kwamen nog meer zaken naar boven waar ze op voorhand boos om was. Ze had haar studie na een jaar weer opgepakt en was overtuigd dat de mensen haar vast niet zouden accepteren. De projectleden zouden vast niet naar haar luisteren. Deze zaken, die nog niet aan de orde waren, maakten dat zij weer terugviel in ongezonde eetgewoontes. Deze eetgewoontes vergrootten het gebrek aan zelfvertrouwen nog meer.

Op slot

Zo kwam er nog een lijst van dingen die grote impact op haar hadden of hebben gehad. Ze wist niet meer waar ze moest beginnen.

Mijn vraag: “ wat is voor jou nu het grootste probleem waar je het liefst van af zou willen? Daar had ze een antwoord op: geen ruzie meer met mijn ouders.

Vervolgens zat ze op slot en wist niet wat ze moest denken, zeggen of voelen.

Deugden

Om haar weer in gesprek te krijgen, heb ik haar een kaart laten trekken uit de doos ‘100 kleurrijke DEUGDEN inzichtkaarten’.

Ze trok de kaart ‘VRIENDELIJKHEID’. Ze was even helemaal stil en dacht na. Vol verbazing zei zij: “ Ja ik ben best een vriendelijk persoon” en ze begon te vertellen waar en wanneer zij vriendelijk was. Ze las hardop de beschrijving van de kaart:

• Ik toon belangstelling voor anderen.
• Ik houd rekening met anderen.
• Ik neem de tijd voor een praatje.
• Ik begroet mensen vriendelijk.
• Ik toon gastvrijheid.

Heel verbaasd vertelde ze me dat juist de eerste 2 punten haar steeds in problemen met haar ouders brachten. Nu realiseerde zij zich dat ze geen naar mens is maar dat zij vanuit vriendelijkheid en bezorgdheid dingen zegt of doet.

Bij deze realisatie zat ze ineens rechtop. Ze begon voorbeelden te vertellen en het werd haar duidelijk dat zij geen gemeen of naar persoon was. Wat een opluchting!!

Le ton qui fait la musique

We hebben een aantal situaties doorgesproken en de focus gelegd op waarom, wat ze zei en hoe zij dingen tegen haar ouder(s) zei.

Was het een advies, een wens of een bevel? Mochten haar ouders het ook naast hen neerleggen of waren zij verplicht er iets mee te doen?

Ze kwam er zelf achter dat zij vooral in boosheid de dingen tegen haar ouders zei omdat zij het al zo vaak had gezegd. Terwijl zij het juist uit vriendelijkheid zei om nare situaties te voorkomen. Ze was bezorgd om hen.

Le ton qui fait la musique is heel belangrijk als je iets wilt overbrengen.

Mijn vraag: hoe kunnen je ouders zien/horen dat je het vriendelijk bedoelt? Ze kwam tot het inzicht dat haar ouders dat niet konden ontdekken. Ze zagen alleen boosheid en bemoeizucht. We hebben bedacht wat wel zou werken om die vriendelijkheid die bij haar zeker aanwezig is tot uiting te laten komen.

De kaart vriendelijkheid gaf een opening voor mooie sessies met inzichten en veranderingen.

Kleine dingen kunnen grote impact hebben.